تاریخ انقلاب اسلامی، به عنوان واقعه‏ای بزرگ که تنها چند سال از آن می‏گذرد، گواه زنده‏ای از جایگاه اهالی علم در تعیین سرنوشت ملت و گام برداشتن ایرانیان مسلمان به سوی آرمان‏های خویشتن است.
روزهایی چون 13 آبان که سالروز قیام خونین دانش‏آموزان علیه رژیم ظلم و استبداد و نیز سالروز تسخیر لانه جاسوسی به دست دانشجویان و دانش‏آموزان است، همچون اسناد زنده‏ای هستند که گواهی می‏دهند تنها و تنها کسانی می‏توانند در مسیر تاریخ، تمدن آفرین باشند که به سلاح علم و ایمان مسلح هستند.

جایگاه علم و دانش

با اندک آشنایی با منابع علوم اسلامی، به راحتی می‏توان به مقام و منزلت علم و دانش پی برد؛ تا جایی که آیات بسیاری را در قرآن می‏توان یافت که به این موضوع اشاره کرده است. در بیشتر کتب حدیث نیز بابی به نام باب علم وجود دارد که احادیث گوناگونی درباره فضیلت علم و عالم در آن آمده است. در سیره نبوی نیز نمونه‏های بسیاری در این زمینه یافت می‏شود؛ به گونه‏ای که وقتی پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله قصد بیان جایگاه حضرت علی علیه‏السلام را داشتند، فرمودند: «من شهر علم هستم و علی دروازه شهر دانایی است». همچنین در جنگ بدر پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله دستور آزادی اسیرانی را دادند که بتوانند ده مسلمان را باسواد کنند و به آنان خواندن و نوشتن بیاموزند.

رابطه علم و ایمان

اهمیت جایگاه و ارزش علم هرگز نباید این توهم را ایجاد کند که تنها راه رسیدن انسان به سعادت واقعی، دانش است؛ زیرا آنچه علم را از انواع انحرافات و استفاده ابزاری از آن باز می‏دارد، ایمان است. تاریخ نمونه‏های فراوانی از دانشمندان را در خود جای داده که علم خویش را در راه یاری طاغوت‏های قدرت و ثروت به کار بسته‏اند و چه فجایعی که به بار نیاورده‏اند. در قرآن کریم نیز به مناسبت‏های گوناگون، به این ارتباط دو سویه اشاره شده است. آن‏جا که می‏فرماید: «خداوند درجات کسانی از شما را که ایمان آوردند و به آن‏ها علم اعطا شد، بالا می‏برد».

نقش دانش‏آموزان در تاریخ معاصر

در میان نهضت‏ها، هر گاه دو نیروی علم وایمان از یکدیگر جدا افتاده‏اند یا پیشگامان نهضت در یکی از این دو جنبه دچار ضعف بوده‏اند، آن نهضت نتوانسته است به اهداف خود برسد. در این میان، توفیق حقیقی برای کسانی بوده که از هر دو چشمه فیض بهره‏مند بوده‏اند. انقلاب اسلامی ایران که به رهبری امام خمینی رحمه‏الله ـ فردی که از هر دو بال علم و ایمان بهره‏مند بود ـ پیروز شد، بزرگ‏ترین گواه این مدعاست. روز دانش‏آموز نیز نمادی از قیام دانش‏آموزانی است که به سلاح ایمان مسلح بودند.

روز دانش‏آموز

سیزدهم آبان در تاریخ انقلاب اسلامی، برگی زرین، مقطعی حساس و مناسبتی پرخاطره است. به ویژه آنکه چهارده سال پس از تبعید حضرت امام رحمه‏الله در همین روز (13 آبان 1357) فرزندان امام و صدها دانش‏آموز و دانشجو در مقابل دانشگاه تهران و خیابان‏های اطراف با شعار «درود بر خمینی» و «مرگ بر شاه» پایه‏های حکومت را به لرزه درآوردند و با گلوله‏های مأموران شاه به خاک و خون غلتیدند.
دانش‏آموزان نیز مانند دیگر گروه‏های ملت، در اطاعت از فرمان حضرت امام رحمه‏الله که همه را به مبارزه بی‏امان با رژیم آمریکایی شاه دعوت می‏کرد، سر از پا نمی‏شناختند و نجات اسلام را در پیروزی کامل از امام رحمه‏الله و سازش ناپذیری با رژیم می‏دانستند. این طبقه جوان وفعال جامعه، به حق یکی از ارکان و پایه‏های مهم انقلاب پیروزمند اسلامی بودند.

دانش‏ آموزان در صحنه

صبح روز 13 آبان 1357، دانش‏آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند، رو به سوی دانشگاه تهران نهادند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت‏شکن خویش اعلام کنند. این نوجوانان پر شور و خداجو، گروه، گروه به دانشگاه وارد شدند و به همراه دانشجویان و گروه‏های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. از آن سوی، مأموران شاه، دانشگاه را محاصره کرده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبانه‏ای از گلویی برخاست، آن را با گلوله پاسخ دهند، اما دانش‏آموزان در کنار نرده‏ها و زمین چمن اجتماع کرده، فریاد مقدس «اللّه‏ اکبر» آنان فضا را شکافت و تا فاصله‏های دور طنین انداخت.

جوهری از خون

ساعت یازده صبح 13 آبان 1357، مأموران رژیم شاه، ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش‏آموزان و دانشجویان معترض و انقلابی پرتاب کردند، ولی اجتماع‏کنندگان در حالی که به سختی نفس می‏کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد دشمن‏شکن «اللّه‏ اکبر» بر اندام مأموران مسلح شاه لرزه افکندند.
در این هنگام، تیراندازی آغاز شد و لاله‏های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلتیدند. جوانان با فریاد «اللّه‏ اکبر» و با شعارهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر شاه» به شهادت رسیدند و انقلاب خونین اسلامی‏شان را تداوم بخشیده و دشمنان اسلام را بیش از پیش رسوا ساختند. در این واقعه، 56 تن شهید و صدها نفر مجروح شدند.
امام خمینی رحمه‏الله در پیامی که به مناسبت قیام دانش‏آموزان در 13 آبان از پاریس برای امت قهرمان ایران فرستادند، فرمودند: «عزیزان من! صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است. من از این راه دور، چشم امید به شما دوخته‏ام و صدای آزادی‏خواهی و استقلال‏طلبی شما را به گوش جهانیان می‏رسانم».

13 آبان، حماسه‏ای جاویدان

گذر زمان، همواره گرد فراموشی را بر روی حوادث تلخ و شیرین روزگار نشانده و ذهن فراموشکار بشر، پی در پی گذشته خویش را به بایگانی تاریخ می‏سپارد. اما در میان حوادث تاریخی، همواره وقایعی وجود دارند که به منزله ستارگانی فروزان بر آسمان تاریخ خودنمایی می‏کنند و گذر زمان هیچ گاه نمی‏تواند از جلوه و شکوه آنها بکاهد. رویدادهایی که از فداکاری‏ها و ایثارگری‏های انسان‏ها در راه آرمان‏های اصیل و معنوی روایت می‏کنند، این گونه‏اند و روز دانش‏آموز نیز به عنوان نمادی از ایثارگری و جان‏فشانی دانش آموزان در راه آرمان الهی و ضد استبدادی خویش چون ستاره‏ای فروزان می‏درخشد.

هر روز، روز دانش‏ موز است

نکوداشت مجاهدت‏های مردان و زنان با ایمان، کاری پسندیده است. زنده نگهداشتن نام و خاطره دانش‏آموزان آگاه که با سلاح ایمان، جوانه‏های انقلاب گردیدند، لازم و ضروری است. اما، آنچه وظیفه ما را دشوارتر می‏کند، پیروی عملی و ادامه راه روشن آنان است. اکنون که میدان، میدان جنگ و خونریزی و بذل جان نیست و به لطف الهی و تلاش گذشتگان، انقلاب اسلامی به بار نشسته است، وظیفه ما بسی سنگین‏تر است و برماست که در جبهه جهاد علمی در راه اعتلا و پیشرفت میهن اسلامی خویش بکوشیم و این انقلاب را به صاحب اصلی آن حضرت ولیعصر(عج) برسانیم.

نوشته شده در  پنج شنبه 90/8/12ساعت  4:19 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد